yine dilek'le evimiz, altimizda seda'yla stella, bi sure sora onun altinda tutu. kimsenin kapisi kitli olmadan, kimse kimseden hicbisi icin izin almadan yasadik, cok guzel, cok yakin, cok sicak, cok dost, cok icice yasadik. gercekten kardesten daha yakin yasadik. uc evin de geleni gideni bitmedi, uc evin de eglencesi bitmedi. son gune kadar. en cok bu sene sarhos olduk, en cok bu sene birbirimize dayandik, en cok bu sene birbirimizi anladik, en cok bu sene birbirimizi koruduk.
ben yine o gecelerin birinde, naptimi bilemez haldeyken, tutu birine dogru kostu venue'de, ise yaramadi, arkasindan seda agladi bizim evde, bi ise yaramadi, ben bildigimi yaptim, yada bilmedigimi. sora bide dilek uyandi o gece, neler neler yapti benim icin.
ucu de neler neler yaptilar benim icin.
asla unutulmicak seyler yaptilar benim icin.
cok insan girdi hayatimiza, belki de gereginden fazla arkadasimiz oldu, cok fazla eglendik, cok fazla gezdik, tozduk, cok fazla tadini cikardik yasadigimizin. o yuzden belki de, hic bittigine inanamadik. hala inanmiyoruz ya, boyle geliyo, oldugumuz yerde agliyoruz. oturup bunlari yaziyoruz. birbirimize ben agliyorum, ama sen aglama diyoruz.
birbirimizi artik cok iyi taniyoruz, cok seviyoruz ve sanirim hepimiz biliyoruz, ordan kazandigimiz en iyi sey, yine "biz"iz.
No comments:
Post a Comment