biz lisedeyken Yaşar vardı, aglanıcaksa, yaşar acılırdı bi kenarda, onunla aglanırdı.
neden?.. ben de bilemedim simdi...'yine karsılasırız, dunya kucuk askın buyuk'..
biz lisedeyken, Vaha vardı, balık pazarının orda bi apartmanın en ust katı, terastan bozma, dokuntunun dokuntusu. sahane sandvicler yapardı uzun uzun ekmekler dolusu. her cuma okul cıkısı o yenirdi,
zeytin ezmeli zeytin ezmeli...
biz lisedeyken, Fanatik Basket vardı, daha dogrusu belki de sadece benim icin vardı. her salı bakkala kosulup fanatik basket alınır, icinde evliya var mı diye bakılırdı. yoksa heyecan fırtınası soner, gazete bastan sona hatmedilir, katlanıp kutusuna konurdu. o 6 sene, hala o kutularda..
biz lisedeyken, daha tanısmadıgımız insanlar vardı, o zaman cok iyi tanıdıgımız, tanıdıgımızı sandıgımız insanlar vardı, henuz hayatta olan insanlar vardı..
bi de, biz lisedeyken, benim uzun, cok uzun,- o zamanlarımı bilmeyenlerin hayal bile edemedikleri-, upuzun saclarım vardı....
*ozlemek ne fena sey.
