günlerdir dön dolaş sürekli Pinhani dinliyorum.

istisnasız her seferinde çok acaip kelimeler, hiç duyulmamış cümleler, notalar yakalıyorum. 

ya da bakma öyle dediğime, aslında pek acaip birşey yok.

sadece bana öyle geliyor, ben öyle anlıyorum. 

ben zaten bazı şeyleri hep yanlış anlıyorum.

ama olsun, hayat yanlış anlayınca güzel.

Paris'te, hiçbir şey yapmak zorunda olmadığın bir haftaiçi öğleden sonrası gibi.

4

güzel olmak değil, özgür olmak zorundayız.

ayakkabılarımızı değil, gözlerimizi parlatmak zorundayız.

başarılı olmak değil,çok derin nefesler almak zorundayız.

hep mutlu değil ama hep umutlu olmak zorundayız.

kollarımızı yukarı kaldırıp, gözlerimizi sımsıkı kapatıp, ayağımızın nereye veya kime takıldığına aldırmayıp, döne dolana, dans etmek zorundayız.

üstümüze mütemadiyen yağan pasa rağmen,

inatla ve sebatla köşelerimizi parlatmak zorundayız.