75

ve gitmeli, ve gitmeli ve daha çok gitmeliyiz.

mümkünse avrupa'ya.

hayır mümkünse değil, mutlaka.

insanlar suratsız, insanlar soğuk, insanlar mesgul, insanlar umursamaz, insanlar umarsız olmalı.

insanlar tam da istediğim gibi olmalı.

kahve güzel, şarap en güzel olmalı.

ve yürümeli, ve yürümeli, ve daha çok yürümeliyiz.

dünyanın bütün yollarını.

ağzımızda kahve, ağzımızda şarap tadıyla,

dünyanın bütün yollarını yürümeliyiz.

ölmemek için,

ölmeden önce anlatmak için.

"biz dünyanın tüm yollarını,

ağzımızda kahve, ağzımızda şarap tadıyla yürüdük"

demek için..

zaten herşey,

birşeyler demek için.

(soundtrack: Ron - non abbiamo bisogno di parole)

fyi

of. ne kadar çok şey söylemek istiyorum,

ne kadar içimden taşıyo, bilemezsin.

bunu okudum, ne çok şey anlatmak istedim bilemesin.

kendimi, onu, bunu, ne çok şeyi düşündüm aynı anda,

ne hızlı hikayeler dönüverdi kafamın içinde, 

bilemezsin.

ama işte, bütün o akan kelimeleri başka bir yere döküyorken,

bütün yünlerimi ilmik ilmik başka bir şeylere örüyorken,

konuşamıyorum, yazamıyorum, anlatamıyorum, uyduramıyorum.

yazıyorum da, kendime o hep bildiğim gibi yazdıramıyorum.

ne kadar gider bilmem, iyi mi gider bilmem,

illa geri dönerim bi gün ama,

döndüğümde bekleyen olur mu,

 bilmem.