disi buz ici balim, nerdesin?

kabul edelim, hepimizin icinde bi serdar ortac, bi demet akalin var.tamam o kadar sutun bacakli olmasa da olur, ama var.

turksen, ne mutlu sana turkum dedigin icin, ve bunu bazen dibine kadar gosterip bazen korka korka sakladigin icin. ama aslinda senin de, yanindakinin de icinde ayni kimiltiyi her zaman tasidigini bildigin icin. ne mutlu sana, uzaktan uzaktan duydugunda tepki vermeyip, yaklastikca kayitsiz kalamadigin o aksak ritme sonunda uydugun, sol elinle hafif hafif masaya vurup, sag ayaginla ritm tuttugun icin. ne mutlu sana, bundan utanmadigin zamanlar icin!

ne oldugun, ne is yaptigin, nerde yasadigin, ne kadar yuksek bi statun, ne sahane bi titrin oldugu ise yaramaz bu konuda, sahip oldugun kudret ilelebet damarlarinda. bi rahatla, gevse, ac yakani, at suraya topuklulari, bi gel kendine. utanma, cekinme, ne mutlu kendini bilene!

sen de biliosun aslinda, cevrendekilerin uzerinde yarattigin o cok cool izleniminin sonu, bindigin arabada arkadasinin sesini actigi sarkiyi duymanla ve nasi oldugunu kendin de anlamadan sarkiyi bagira bagira soylemenle gelecektir mutlaka. "acsana biraz daha sesini" dersin, bunu demek icin de sarkinin sadece muzik olan kismini beklersin, ki kacirmayasin sozleri, Gulsen'le beraber soyleyebilesin. bilmez miyim ben seni. bi alisveris merkezinin otoparkinda yokuslari hizla cikarken arabayla, aslinda tam da o an, tam da o bangir bangir muzigin icinde tam da icinden geldigi gibi bas bas bagiran sen'in, sen oldugunu hissedersin. bilmez miyim ben seni!

kabul edelim, kanimizda bu asil kan aktikca, bazen imaj hicbiseydir, eller havaya hersey!