8/10

çünkü aslında hayat bir düşüşler koleksiyonu

ve biz,

bu sadece bizim başımıza geliyor sanıyoruz.

dünya hep dik duranları, hiç eğilmeyen,

 asla bükülmeyenleri avcumuzun içine kazımaya, aklımızın köşelerine yazmaya çalışsa da,

biz yüzyıllardır bozuğuz. çatlağız. sen de biliyorsun, en ufak seste daha da çatırdarız. 

çünkü aslında hayat bir düşüşler koleksiyonu

ve biz,

yerle yeksan, boylu boyunca yan yanayız.

birbirimize dokunmuyoruz, haşa. sorsalar hepimiz yukarıdayız.

hepimiz yalan söylüyoruz. hepimiz, hepimizin yalan söylediğini biliyoruz.

çünkü aslında hayat bir düşüşler koleksiyonu, 

ve biz,

 sadece düşerken söylememiz gerekenleri söylüyoruz. 

yukarıda çok fazla kural var; ve çok fazla yakışmaz, çok fazla yapılmaz.

o can havli sökebiliyor sadece kelimeleri,

o bir kaç saniyelik, ne olursa olsun hali. 

biliyorum, sana da aynısı oluyor.

düşerken konuştukların şaşkınlıkla tüm vücudundan geziniyor.

yerle bir olduğunda sesin hala kulaklarını çınlatıyor, tanımadığın bir hisle başın dönüyor.

panikle yokluyorsun kendini;

sırtının oralarda bir yerde eline bir çatlak geliyor.

bakıyorsun, kürek kemiklerinin arasından kelimeler sızıyor. 

merak etme, 

kimse itiraf etmeye yanaşmıyor ama aslında bu hepimize oluyor.

öğren artık hayat bu; içine attığın yerde durmuyor.