bazı yazıları gereğinden daha erken yazmak da öyle.
anlamıyorsun çünkü.
ve anlatamıyorsun çünkü.
anlamıyorsun.
aklın toy, fikirlerin filiz. ellerin bile doğru düzgün tutamıyor kitabı, düşürüp duruyorsun.
zaten yakışmıyor da eline. olmuyor, okuduğunu sanıyorsun ama sadece bakıyorsun.
yazık ediyorsun. farkında değilsin, çok yazık ediyorsun.
bitiriyorsun, aferim sana; anladığını sanıp, yüzünde koca bir gururla kapağı kapatıyorsun.
üst raflardan birine, nasıl olsa bir daha ihtiyaç duymayacakların köşesine yerleştiriyorsun.
okudum sanıyorsun, yazık ediyorsun. farkında değilsin, çok yazık ediyorsun.
anlamıyorsun.
ve anlatamıyorsun.
üzerinden henüz bir kaç ay geçmiş, belki o kadar bile değil.
her gün başka şekil alıyor zihninde anlar, her gün aslında başka şey hatırlıyorsun.
sağa sola anlatıyorsun tamam, ama hayır, yazamıyorsun.
hep bir eksik var, hep bir fazla var, sen göremiyorsun.
heyecanlısın anlıyorum, ama hayır, anlatamıyorsun.
yazık ediyorsun. farkında değilsin, çok yazık ediyorsun.
son noktayı da koyuyorsun, belki de koca bir ünlem, aferim sana, pek beğeniyorsun.
şimdi artık okusunlar diye, beğensinler diye tırım tırım bekleniyorsun.
yazdım sanıyorsun, anlattım sanıyorsun ama farkında değilsin, sadece yazık ediyorsun.
anlatamıyorsun.
yanlış zamanlarda
vaktinden önce
harcadığım
her şey,
beni affetsin.
No comments:
Post a Comment