tu peux?

cumartesi günü, sanırım yüksek ateş yüzünden, beynimde ufak bir kısa devre oldu, bir anlık.

kaç yıldır dinlemediğim, bildiğimi bile unuttuğum bu sarkı çınlamaya başladı kulaklarımda.

bir anda. hiç yoktan.

korktum; ne olduğunu da hatırlayamadım, sadece çalıyordu, sözlerini yarım yamalak biliyordum, ama kendimi durduramıyordum, söylemem, söyledikçe açılmam ve hatırlamam lazımmış gibi, kendi kendime söyledim, söylendim, ve evet, sonunda kelimesi kelimesine hatırladığımı farkettim.

uyarmalıyım;

eğer unutamadığınız biri varsa,

eğer aşık olduğunuz kişi ulaşılmazlardaysa,

eğer toparlanamaz ve başkasını sevemez durumdaysanız,

eğer umutsuz ve uykusuzsanız,

eğer bütün ümitler gömülmüş, bütün davalar görülmüş, bütün ömür çürümüşse,

bu şarkıyı dinlemeyin!

yok bana koymaz derseniz, gelin burdan yakın. 

karşılıklı bi rakı koyalım, rahmetlileri analım.