-hani gecicekti?
-gecmedi mi?
-sence gecti mi?
-gecmedi mi?
-gecmedi.
-gecer.
-ne zaman gecer?
-gun gelir gecer.
-gunler gecmiyo ki, bu gecsin.
-hersey geciyo. hayat geciyo. bu da gecer.
-bu hayattan buyuk ama. o varken hayati dusunmuyosun ki. hayatin farkina varmiyosun ki. ne olup bitiyo gormuyosun ki.
-hayir. sadece o varken hayatin farkina variyosun. tekrar dusun.
-dusunmek istemiyorum. gecsin istiyorum.
-cok mu acitiyo?
-'cok' anlatmaya yetersiz kaliyo. sadece uc harflik bi kelime anlatamaz ki acimin boyutunu. buna 'muazzam' yakisir, belki de 'olaganustu'..
-olaganustu acilar yasamanin ne demek oldugunu biliyor musun?
-her gun tekrar ogreniyorum. her aynaya bakisimda. her adim atisimda.
-bu kadar kolay mi saniyorsun?
-bana bundan daha zor birsey soyle.
-git ona soyle.
-neyi?
-acitan neyse. gecmesini istedigin sey herneyse. soyle ki ikiye bolunsun, sendeki azalsin, bir yarisi da onda buyusun.
-hayir.
-o zaman bekle. zamani bekle. gecelerin olmasini. ayin dogmasini arka arkaya. ve sonra mevsimlerin gecmesini, cemrelerin dusmesini, gelecek yilin ayni gunune gelmeyi bekle. zamani bekle. her gun, biraz daha cok, biraz daha az bekle. sadece bekle.
-gecer mi?
-neler gecti..
-ben hatirlamiyorum bundan once gecenleri.
-cok sey gecti hem de. bu da gecer. sen sadece zaman ver.
-zaman bana aklimi geri verir mi?
-sen ona izin ver, o sana herseyini geri verir. aklini da, kalbini de.
-midemdeki kelebekler de canlanir mi?
-belki....
.
.
.
.
.
.
.
- peki sence, 'kac dolanısta ulasır sarmasık cicek acacagı yere'*?
-sen dolanmaktan korkma yeter. bi gun sarilirsin, birakmazsin. o gun son gun olur. son dolanisin. son sarilisin. son deneme; ve dogru yer iste. orada acarsin cicegini. o gune kadar kimsenin gormedigi cicegini. senin bile farkina varmadigin cicegini. baskalarinin gordugunu sandigi, ama aslinda kimsenin farkina varmadigi, hep sakladigin, hic acmadigin cicegini. sen dolanmaktan korkma. ve bulunca, birakma. acitsa da, agirtsa da, dolanmak cok yorsa da, birakma. neye yarar ki bunca aci, hayatta biyerlerde cicek acamadiktan sora?
-sana sordugum, bitmeyen o muazzam aci vardi ya?
-evet?
-ona sarildim ben. ona cicek actim ben.
-ya aci?
-gecti. onun bendeki anlami sadece hayat artik. nefes. cok dolanislar sonunda tekrar buldugum can.
-cok mutluyum demek isterdim ama mutlulugumun buyuklugunu sadece uc harflik bir kelime anlatamaz su anda. olaganustu bu, yada belki de muazzam!
-tesekkur ederim.
-bana degil, bunca acidan sonra sana nefes verdigi icin ona tesekkur et.
-her gun ediyorum. tekrar tekrar. hepsi gecti.
-soylemistim. hersey gecer...
-gordum. hersey gecer. sen zaman ver yeter.
*bunca satiri altalta, 'muazzam' bi hizda bana yazdiran, kafamda iki kisiyi konusturup beni kendimden korkutan, o guzel satirin, o mukemmel sorunun sahibine, sevgili oruc aruoba'ya, onu okumaya basladigim ilk gunden beri yazdigim her satir icin tesekkur ederim.
2 comments:
yeter artık, kıskanmaya başlıyorum! bu yazdıklarının çok güzel (ne yetersiz tanım!), fazla güzel oldukları için başka bir şeylere, blogdan öte bir şeylere dönüşmesinin mümkün olmaması beni üzüyor hem.
Post a Comment