Thursday, April 5, 2007

'cok iyi hatirliyorum' diye cumlelere baslamak, bitirirken o ani o an gibi yasamak, sora I remember december! diye sarkilar yapmak, her hatirladiginda, what the hell do you want demek, nefret etmek, asik olmak, asik olmaktan nefret etmek, nefret etmeye asik olmak....yorar, yorar! kafiye olsun diye degil, ama cok soru sorar, susmaz, sorar sorar bogar........iyi degil hatirlamak, iyi degil hatirlamalarla yasamak, iyi degil agzinda hep ayni tadi tasimak, gozunden ayni yasi akitmak, yuregine ayni tasi tasitmak............hem bil ki, kalbinden bahsederken yurek demek, orda bi aci var demek. lisedeyken, daha herseyi basindayken, yilmaz erdogan demisti ki, kalbim bir etten organ sadece, kalbim yuregim olur sen gelince. dokunmustu bu bana. kalbim mi, yuregim mi var bilememistim, dusunmemistim, farkedememistim.
gec kalmistim. kossamda, yetisemezdim.

bi tane duvarim vardi benim. ben ustunde otururdum. ayaklarimi sarkitirdim asagi,degmezdi yere uclari. cocuklugumdan beri, ayaklarim hic yere basmadi, yetisemedim. ama otururdum gene de. mutluydum ya yalniz, biri gelip hikayeler anlatinca da dinlerdim, hosuma giderdi, guzel seyler anlatsinlar isterdim, duvarin ustunden gordugum yetmezdi, ardini arkasini soylesinler isterdim. onlar gidince, yalniz kalirdim, etrafima bakardim. saga, sola, asagi. yukari bakamazdim, gunes vardi, gozumu alirdi, gozumu kisardim, oyle de bakmanin bir anlami olmazdi. asagi dogru bakinca, duvarimin renklerini gorurdum, hep farkli, ama hep renkli olurdu. bakardim kim neler cizmis diye. anlam veremedigim sekiller, cok iyi tanidigim resimler, uzaktan gozumun isirdigi yuzler. ne renkliydi, ne guzeldi hepsi. severdim. beklerdim yeni resimler cizsinler diye, yeni renkler ciksin ortaya diye. cikardi da. severdim. sevilirdim. sevinirdim.

bi gun ogretmen sinifta dedi ki,'' o duvarin iki tarafi tamamen birbirinden farkliydi. iki taraf birbirini hic tanimazdi bir taraf sirf kendi yasar sanir, digeri dunyanin orda bittigine inanirdi. bir taraf renkliydi, bir taraf gri. bir taraf kosar, digeri susardi. bir taraf yurur, ilerler, digeri sessiz, beklerdi. ikisi de birbirinin varligini hissederdi ama, goruntusunu karsisinda bulmaya yanasmazdi. baris var miydi arada? yoktur. savas? o da. iki taraf da, gucunu kendine kullanirdi, iki taraf da o dili sadece kendi kullaniyor sanirdi.
neydi peki ortak noktalari, nedendi bu kopukluklari, bilen var mi?''
o sessizlik, hic konusmadi. kimse bunun cevabini bulamadi.

dedi ki, o duvarin dibinde hep kopekler dolasirmis, uzerinde helikopterler, kenarlarinda kuvvetli isiklar, ve saginda solunda polisler. ama ozgurluk, ama duvarin diger tarafina olan merak, bilinmeyene buyuyen ask, oyle buyukmus ki, helikopterler ucadursun, insanlar tuneller kazmis o duvarin altindan, avuc avuc toprak birakmislar arkalarinda, gitmis, gitmisler, burunlari tekrar oksijen soludugunda, diger taraftalarmis. renkli insanlar griye doymus, griler renklere konmus. neye yaramis bu? zaten o duvarin yikilmasina bu kadar az kalmisken? zaten yillardan 89ken.. zaten bir devir kapandi kapanacakken..neye yaramis bu..yaptim demeye. ben oteye gectim, oraya gittim, herkesten once gordum demeye.yaptim demeye. yaptim. yaptim yaptim.
uzdu beni bu duvar hikayesi. ve onun cevresindeki hayatlar. hep uzdu. keske dedim, yikildigi gun orda olsaydim. yikildigi gun bi tarafi gri, bi tarafi renkli bi duvar parcasi dusseydi ayagimin ucuna, alsaydim. keske dedim, onu hep saklasaydim. keske dedim, bunu birilerine anlatsaydim. keske dedim, o birilerinin bunu anladigina emin olsaydim.

benim duvarim da boyle olur mu dedim, olmaz dediler, o cok buyuktu, cok insani ayirdi, cok insani kirdi, cok insani boldu dediler. ben dedim, bolmedim kimseyi, kirdiysam da, farketmedim. hem daha cok vaktim var benim, daha cok resim cizilecek, daha cok renge ihtiyaci var duvarimin dedim. oyle tabi dediler, gulduler gittiler. ben yukari baktim, gunes batmisti, gozlerimi kismaya gerek yoktu ama, gorecek birsey de kalmamisti......

'keske olsa, ben kismaya raziyim gozlerimi' dedim icimden...
icime inanamadim.
ama caktirmadim..



(...)
then something unusual, something strange comes from nothing at all,
i saw a spaceship fly by your window did you see it disappear?
.

1 comment:

Unknown said...

kalbim etten bir organ sadece
kalbim yüreğim olur,
sen gelince...

muhtesem... Sanirim bu yazinin ne donemde yazildigi onemli. ya dikkat etmedim yada belirtmedin. bu eski bir yazi mi yoksa son donem hislerin mi?

unuttugum yada "acaba" dedigim o ege'nin en sevdigim yuzunu gordum, o guzel yuzunu...